Waarschijnlijk is 100% van de honden geïnfecteerd met de mijt Demodex canis, een mijt die in zich in de huid bevindt. Het overgrote deel van de honden heeft geen klachten. Als een hond wel klachten heeft, kan zich dit in twee vormen presenteren:

• Gelokaliseerd
• Gegeneraliseerd

Demodex parasiet onder de microscoop

Hoe komt de hond aan Demodex?

Demodex wordt overgebracht van de moeder naar pups in de eerste twee dagen na de geboorte. Hier is intensief lichamelijk contact voor nodig. De klachten bij jonge honden zie je dan ook vaak op de plekken waar de pup het meest contact heeft met de moeder wanneer hij melk drinkt: rondom de bek, rondom de ogen en de bovenkant van de pootjes, met name de voorpoten.

Gelokaliseerde infectie met Demodex

Meestal zien we de symptomen voor het eerst als de hond jonger dan 1- 1.5 jaar is. Het meest komt het voor bij pups van 3-6 maanden oud. Bij deze vorm heeft 90% van de patiënten een goede prognose. 30%-90% van de honden lost het probleem op binnen een periode van 2 maanden, maar bij sommigen duurt dit langer. Bij 10% van de patiënten breiden de klachten zich na verloop van tijd juist uit. Factoren die een rol kunnen spelen bij het optreden van klachten ten gevolge van de Demodex mijt zijn: andere parasieten, stress of een behandeling met medicijnen, die de weerstand verminderen. De afwijkingen die in de huid te zien zijn, zijn roodheid, pigmentatie en schilfers. Meestal is er geen sprake van een pussige ontsteking.

Gegeneraliseerde Demodex

Dit betekent dat klachten over meer dan 50% van de huid verspreid is of op 4 poten. De prognose is minder goed dan bij gelokaliseerde Demodex, want het vereist een veel langere periode waarin behandeld moet worden. Bij de gegeneraliseerde Demodex zijn er 2 vormen te onderscheiden:

De juveniele vorm:

Deze vorm ontstaat op een leeftijd jonger dan 1-1.5 jaar. Het komt vaker voor bij bepaalde rassen. Bij een milde infectie bestaat er een behoorlijk goede prognose als er behandeld wordt en sommigen genezen vanzelf. Als er echter sprake is van een pussige ontsteking in de huid ten gevolge van de Demodex mijt, is de prognose wat minder goed.

Volwassen vorm:

Komt voor op een leeftijd van 2-4 jaar oud. De prognose is minder goed dan bij de juveniele vorm.

De klachten bij de gegeneraliseerde Demodex zijn erg variabel: O.a. kaalheid, roodheid, schilfers, pussige ontstekingen en pigmentatie kunnen optreden.

Hoe ontstaan de klachten?

Alle honden hebben Demodex mijten in de huid, maar slechts enkelen krijgen hierdoor problemen. Dit heeft te maken met een verminderde weerstand lokaal in de huid. Bij de juveniele vorm is deze verminderde weerstand gedeeltelijk erfelijk bepaald. Het is echter nog onbekend op welke wijze dit overerft. Bij de volwassen vorm wordt de verminderde weerstand van de huid bepaald door andere aandoeningen of medicijnen: ziekte van Cushing (24%), therapie met glucocorticosteroiden (25%), een verminderde werking van de schildklier (14%), chemotherapie (10%). Bij 27% van de gevallen is de oorzaak onbekend. Aangenomen wordt dat de vermindering van de weerstand van de huid overgroei van de mijten in de huid mogelijk maakt.

Diagnose

De diagnose wordt gesteld door middel van een afkrabsel van de huid. Dit moet een diep afkrabsel zijn, aangezien de mijten diep in de huid zitten en anders mogelijk mijten gemist worden. In het afgenomen materiaal wordt door microscopisch onderzoek gezocht naar mijten. Een andere mogelijkheid is het nemen van een biopt van de huid.

Vragen?

Mocht u nog vragen hebben over Demodex bij de hond, u kunt de dierenartsen bereiken tijdens het telefonisch spreekuur (maandag t/m zaterdag tussen 08.00 en 09.00) of maak een afspraak met een dierenarts op onze vestiging in Leiden of Voorschoten.