Het komt vaak voor bij katten dat gebitselementen geresorbeerd/opgelost worden, deze resorptie letsels worden tandresorptie genoemd. Volgens de literatuur zou het bij 28,5-67% van de katten voorkomen. Hoe ouder de kat is, des te vaker je deze afwijking ziet.

Resorptie van elementen kan optreden aan elk element, maar komt het meest voor bij de eerste kies (P3) in de onderkaak. Het patroon is vaak opvallend symmetrisch, dus als P2 aan de linkerzijde een resorptie heeft, is dit vaak ook het geval bij P2 aan de rechterzijde.

Als een kat eenmaal tandresorptie aan een element heeft, is het zeker dat er na verloop van tijd bij andere elementen ook resorptie zal optreden.

Hoe is een gebitselement opgebouwd?

Een gebitselement bestaat grofweg uit twee delen:

1. De kroon: dit is het gedeelte van het element dat boven het kaakbot uitsteekt, het gedeelte dat je dus kunt zien.

2. De wortel: het gedeelte van het element dat in het kaakbot gelegen is en dat je dus alleen kunt zien door het maken van een röntgenfoto.

De wortel wordt aan de buitenkant bekleed met cement, de kroon met glazuur. De binnenkant van zowel de wortel als de kroon bestaat uit dentine, met centraal daarin het wortelkanaal. In het wortelkanaal bevinden zich o.a. bloedvaten en zenuwen.

Wat is tandresorptie?

Het proces begint altijd in de wortel, waarbij lichaamseigen cellen er voor zorgen dat de harde weefsels van de wortel opgelost worden. Dit is altijd progressief. Omdat de resorptie in de wortels begint, kan er dus sprake zijn van oplossing van het element terwijl dat niet zichtbaar is.

In het begin gaat dit proces niet gepaard met pijn, maar als de oplossing zover is dat het wortelkanaal aangetast is, is er wel sprake van pijn.

Door de oplossing van de wortel verzwakt een element heel erg, waardoor minimaal trauma (bijv. kauwen) er voor kan zorgen dat het element afbreekt en er een gedeeltelijk geresorbeerde wortel achterblijft in het kaakbot.

Het proces wordt pas zichtbaar als het zover is uitgebreid dat er ook sprake is van oplossing van de kroon. Je ziet het dan pas als er een gat in het glazuur komt te zitten. Op dat moment is het dus al een tijd aan de gang en is er dus ook al sprake van uitgebreide oplossing van de wortel.

Hoe kun je tandresorptie voorkomen?

Het is niet bekend wat de reden is voor de resorptie van het gebitselement en daarom kun je dus ook niks doen om het te voorkomen.

De diagnose:

De enige manier om tijdig tandresorptie te ontdekken is door het in beeld brengen van de wortel door middel van een röntgenfoto. Alleen bij de elementen waarbij sprake is van zodanig uitgebreide resorptie dat ook de kroon meedoet, kun je  zonder röntgenfoto zien.

Aangezien tandresorptie het meest voorkomt aan de eerste kies in de onderkaak (P3) adviseren wij om bij alle katten van deze 2 kiezen in ieder geval een röntgenfoto te maken.

Wat doen we als blijkt dat een kat tandresorptie heeft?

Als blijkt dat P2 aan de onderkaak tandresorptie heeft , is het advies om röntgenfoto’s van alle elementen te nemen, omdat de kans dan groot is dat er bij andere elementen resorptie is opgetreden.

Het vullen van de gaten is zinloos: het is een progressief proces, dus een vulling zou er heel snel weer uitvallen.

Omdat de oorzaak van het proces niet bekend is, is het onmogelijk om het proces een halt toe te roepen en is het een kwestie van tijd dat het wortelkanaal aangetast wordt en de kat pijn gaat krijgen aan het element. In bijna alle gevallen halen we het element er dus uit.

Prognose:

Katten met  tandresorptie zullen na verloop van tijd ook zeker tandresorptie in andere elementen gaan ontwikkelen. Daarom is het heel belangrijk om dit in de gaten te houden door op regelmatige basis wortels van gebitselementen te controleren door middel van röntgenfoto’s.

Vragen?

Mocht u nog vragen hebben, u kunt de dierenartsen bereiken tijdens het telefonisch spreekuur (maandag t/m zaterdag tussen 08.00 en 09.00) of maak een afspraak met een dierenarts op onze vestiging in Leiden of Voorschoten.